23 oktober 2016

Ik loop compleet verkleumd door de Albertheijn. De rede hiervan is mijn sadistische vriend. 42 jaar oud en nog altijd een puberbrein als het op erotiek aankomt. Zelf ben ik 30 jaar, dus probeer toch maar te genieten van het moment, want zo lang zal het niet meer duren dat ik gewapend in een bikinitop de straat op kan. Ik ren veel om mezelf fit (lees in vorm)  te houden, maar ooit zal de tijd winnen van dit lijf.
Oh ja, voor ik het vergeet te vermelden; Het is een gemeen koude dag in een verder ongekend milde oktobermaand (23 oktober 2016 om precies te zijn) en ik ben door mijn vriend de stad in gestuurd, slechts gekleed in mijn jeans en een bikinitopje. Ik weet niet waar hij is, maar ik weet wel zeker dat hij me bekijkt, of op zijn minst af en toe in de gaten houdt. En het is geen toeval dat ik uitgerekend op deze koude dag zo zwaar "underdressed" de stad in ben gestuurd. Ja, mijn vriend kan best een lul zijn wat dat beteft.
Het wandelen door de koele gangen van de albertheijn, omringd door mensen in winterjassen deed me wel weer denken aan een ervaring die ik ondertussen zo'n 14 of 15 jaar geleden heb meegemaakt. De eerste date met mijn vriend.

Een waarschuwing voor de "die-hards", dit verhaal zal niet overstromen van penetraties, gang-bang's, handboeien en tepelklemmen. Maar toch denk ik dat dit een mooi verhaal is. Ondertusen heb ik al behoorlijk wat erotische ervaring opgedaan, maar geplaatst in de tijd en de ervaring die ik toen had, blijft dit toch wel een van mijn meest erotsiche ervaringen ooit.

Goed, ik was dus nog maar een meisje van zestien jaar. Onervaren op wat tongzoenen en hier en daar een verdwaalde vinger na. Mijn geëngageerde ouders, met een abonnement op het NRC handelsblad en HP de tijd, voorzagen mij van een behoorlijk knellende sociale controle, die voorkwam dat ik met zaken als navelpiercings, bikinistrings, doorschijnende kleding of al te hoerige make-up in aanraking kwam. En natuurlijk viel uitgerekend hun dochter "in love" met de meest foute, oude, ongewenste schoonzoon in spé die er te vinden was in de discotheek. En dan bedoel ik niet dat ik hem wel interessant vond ofzo. Nee, echt compleet verliefd. Nergens anders meer aan denken, niet eten of drinken, geen slaap hebben. Gewoon compleet verliefd. Een gevoel dat ik later nooit meer heb gevoeld. De roze-wolk-omschrijving komt best dicht in de buurt. En uitgerekend die kerel zag mij ook wel zitten, ondanks het leeftijdsverschil van twaalf jaar.
Ik speelde het liefdesspel zo goed en kwaad als ik kon met mijn schamele ervaring en sleepte er zowaar een date uit. Avondje bioscoop! Dus wij naar Pathé in Eindhoven.
Overdags zweefde ik nog altijd op mijn roze wolk. Ik zat mezelf op te tutten met geurtjes, borsteltjes, nageltjes, make-up. Een vlechtje hier, wat lak daar, gevaarlijk kant en nog maar een wolkje parfum erover. Ik voelde me als dat meisje uit een Disneyfilm, dat gezeten aan een dressoir met een grote ronde spiegel erop, haar onschuldige blonde haartjes kamt, omringd door tsjirpende musjes die parelsnoeren om haar hals hangen, witte konijntjes aan haar voeten en een hertje met vlinder op de neus aan haar zijde.
Het resultaat was minder lieflijk, want ik wilde toch een statement maken als lid van de "girl-power-generatie". Mijn vaal blauwe low-rise jeans, geheel volgens het tijdsbeeld, en mijn stoere-meisje-van-de-H&M T-shirt (Iron Maiden, maar wel mooi afgewerkt met mini mouwtjes en getailleerd) zorgden ervoor dat ik met mijn lange zwarte haar best wel als een rock chick overkwam. De laarsjes met naaldhakken gaven het nog een veromd stoere, doch geile touch, en als mijn ouders de sexy lingerie die ik eronder droeg hadden gezien, dan zouden ze een hartverzakking hebben gekregen. (String, bh, zwart en kant.)

Het werd later in de namiddag en wat de hele dag nog een soort van droom was geleken, een fantasie van een verliefd hoofd, dat werd ineens heel reël en concreet. Over een uurtje zou ik hem écht zien. Samen zijn. Op date! De roze wolk werd dreigend als een onweerswolk, maar nog altijd roze en verukkelijk. Ik trok mijn warme jas aan en stapte op de fiets, niet te hard fietsen, want volgens mijn vriendin met ervaring moest ik niet te vroeg zijn. Dat komt wanhopig over. Ik had het goed gedaan. Toen ik aankwam op de plek waar we hadden afgesproken stond hij daar al. Kalm, relaxed, handen in de zakken van zijn warme leren jas. Dus op routine stapte ik van mijn fiets af en vergat de laarsjes die ik droeg met die schandalige naaldhakken. Maar het liep net goed af.

Niet veel later liepen we hand in hand de bioscoop binnen. In mijn hoofd was het kermis op een vliegend tapijt. Ik zweefde op golven van geluk en schoonheid. Ik liep hand in hand met hém door de stad! Oh, de oude gedichten van weleer,  smaragd en ambrozijn, allen ontoereikend om de gouden droom waarin ik zweefde te beschrijven...tot ik plots ontwaak door zijn enthousiaste woorden: "Jack-Ass! Zullen we daarheen gaan."
Plotseling stond ik gewoon in een koude vieze lobby van een commercieel filleaal, denkend aan Bam Margera die zijn 150 kilo wegende vader overvalt met rioolwater en kakkerlakken terwijl die zit te schijten op een openbaar toilet, Steve O die geblinddoekt een schorpioen zoekt tussen cactussen, naakt uiteraard, en Johnny Knoxville die hysterisch lachend rode meiren in zijn onderbroek stopt. Dat moest ik voorkomen.

Als vrouw in wording weet ik de situatie volledig naar mijn hand te zetten. Een film over een Mexicaanse kunstenares leek mij wel wat.
Hij: "Nee, niet zo'n film...wel?
Ik: (geen tekst, alleen twee opkijkende bruine ogen.)
Hij: (glimlach) "Oke, we gaan naar Frida, maar jij haalt drinken en snacks."
Ik: (stralend van de overwinning) "Prima, maar jij betaalt ze!."
Hij: (nog bredere glimlach.)
Even recapituleren: We gaan naar mijn film, hij betaalt en ik heb een excuus om tijdens de film mezelf even op te tutten voor de spiegel in het toilet. Ik - mijn vriend 1-0.
(Dat hij 28 jaar oud was en zijn hand al lang niet meer omdraaide voor zo'n bedrag had ik als zestienjarig naïef meisje, groen als gras, nog niet door.)

De film begint en als een echte gentleman neemt hij mijn jas aan en legt die samen met zijn jas in de lege stoel naast hem. Al snel volg ik de film niet meer, omdat zijn hand over mijn arm dwaalt!!! Ik doe alsof ik naar de film kijk terwijl van binnen alle mogelijke alarmbellen afgaan en de kriebels in mijn ondebuik (lees vagina)  al toenemen. Zijn vingers dwalen omhoog naar mijn hals en hij trekt me langzaam naar zich toe. Ik speel het spel mee en nog voor de film god en wel is begonnen zit zijn tong in mijn mond en vice versa. Zoiets had ik wel verwacht, en ook gehoopt...en gewenst ook. Man! Ik heb ervoor gebeden op mijn blote knieën, terwijl ik God even geloofwaardig vind als de paashaas...maar soms is het een verdomd fijne knakker om je mentale hartje even bij te luchten, nietwaar? (Ged bedoel ik dan dus, niet de paashaas.)
Dus we zijn aan het zoenen in de bioscoop. Bekken als pubers. In mijn geval terecht, voor hem..afijn. So far so good. Maar wanneer hij een kwartslag draait, me nog altijd bij mijn nek vast heeft en zijn andere hand onder mijn shirtje laat glijden voel ik me opgelaten. We zitten nog altijd in een bioscoop weet je. Met mensen om ons heen!
Ik voel zijn warme hand over mijn buik glijden, zijn vingertoppen vlak boven de riem van mijn low rise jeans, kriebelend over de huid van mijn onderbuikje.

Aangezien dit een site is waar de lekkerste kut, lul, neuk verhalen tot in details worden verteld zal ik de kleine stappen van de pubererotiek even overslaan, omdat die weinig tot geen indruk zullen maken op een volwassene. Maar geloof me als ik zeg dat ze toen op mij een behoorlijke uitwerking hadden op mijn welzijn.

Even later bevind ik me in de situatie waar wij omlaag zijn gegleden in onze stoelen en zijn hand naar boven is geklommen, naar mijn in kant gehulde borstjes. Ik geniet van zijn nieuwsgierige handen, die mijn tepeltjes soms gemeen fijnknijpen waardoor ze erecteren tussen zijn vingertoppen. Ik voel het gebeuren en ik geniet ervan.
Tot zijn tweede hand aan de achterkant onder mijn shirt gleed, over mijn rug..snel, zakelijk omhoog. Ineens ging het heel snel. De andere hand schoot ook omhoog. Ik ontwaakte uit de dromerige vrijage en merkte dat die lul mijn shirt over mijn hoofd had getrokken. Ik weet niet of ik me niet verzette omdat ik geen scéne wilde maken, of misschien was het zijn agressieve manier van aanpak in mijn nog warme zachte droom. Feit was dat ik plotseling zonder shirtje in de donkere bioscoopzal zat tussen vreemde mensen!
Geschrokken keek ik hem aan maar er was geen contact meer. Hij lag onderuitgezakt naar de film te kijken. Koud en afwezig, mijn blik niet beantwoordend. Ik begreep er niets van en keek angstig om me heen. Er waren niet heel veel mensen in de zaal, maar toch behoorlijk wat. Direct naast me zat niemand, maar drie stoeltjes verderop zat een groepje mensen. En volgens mij zaten er ook mensen recht achter ons. Zouden zij gezien hebben dat ik hier nu zo zit? Elleen gekleed in mijn low-rise jeans (geheel volgens het tijdsbeeld) en mijn zwarte kanten BH'tje? (Niet geheel volgens het tijdsbeeld!)
Ik probeerde oogcontact te zoeken, maar hij was compleet verandert. Niet meer geïnteresseerd in mij. Dronk zijn biertje en at wat popcorn. Ik voelde me plotseling leeg en ik weet nog hoe ik probeerde om met mijn armen mijn borstjes wat te verbergen, omdat ik ze te klein vond. Plotseling voelde ik een koud tikje tegen mijn blote schouder. Ik keek opzij en zag zijn bierflesje voor mijn gezicht.
Hij kek me kil aan en trok zijn wenkbrauwen op: "Bier."
Ik keek hem niet begrijpend aan.
"Leeg."
...
Hij legde het lege flesje in mijn schoot en gaf me zijn beurs: "Neem ook maar iets voor jezelf mee."
Ik - Mijn vriend 1-10

Ik keek hem aan...gespannen...geen contact. Hij keek voor zich uit. Ik voelde bijna een soort paniek opkomen. En juist op dat moment keek hij me weer aan, even koud als daarvoor, maar na een seconde of drie veranderede er iets in zijn ogen. Een klein nuance verschil dat de hele wereld binnenstebuiten draaide. Een blik in zijn ogen zorgde dat het koude angstaanjagende moment op slag omsloeg. Er trok een warme gloed door mijn lijf toen hij met die ogen in de mijne keek. Speels, spannend, leuk! Als ik dacht dat ik al verliefd was geweest voor deze blik, dan was het nu helemaal kansloos dat ik hem zou kunnen weerstaan.

Ik voelde hoe zijn gemoedstoestand zich in een fractie van een seconde meester maakte over mij en zonder te twijfelen stond ik op. Trillend op mijn benen stak ik boven de stoelen uit. Door het licht van de projector zag de zaal er donker uit. Ik zag schimmen van mensen, maar kon geen gezichten zien. Wel wist ik dat hetzelfde licht van die projector mij duidelijk zichtbaar maakte voor hen. Als ik naar beneden keek zag ik het licht op mijn naakte huid schijnen.
Ik keek de zaal in (elke vezel van mijn lichaam schreeuwde het uit van spanning), ik vroeg het groepje naast me of ik er even langs mocht (elke cel van mijn lichaam stond op ontploffen van opwinding toen ik de mij onbekende jongeren doch ouder dan ik passeerde, met mijn ontblootte bovenlichaam op slechts enkele centimeters van hun ogen verwijderd), en voelde hoe iedereen me bekeek terwijl ik deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat ik zo door de bioscoopzaal wandelde. Gewoon een meisje in een super laag uitgesneden jeans, op naaldhakken in een super doorzichtige, zwarte, kanten BH. Niets vreemds aan. Trillend op mijn benen, maar met een airtje alsof ik de wereld binnen handbereik had liep ik de zaal uit en werd overgoten met het felle licht uit de hal. Ik voelde de koele lucht direct op mijn naakte huid en mijn tepeltjes stonden nog hard in mijn BH. Dan dat moment waarop ik de hoek naderde die leid naar de drukke hal van de ingang. Alles in me schreeuwde dat ik terug moest...terug naar dat donkere hol en mezelf verstoppen. Nee. Iets in me liet me gewoon doorwandelen, de hoek om. Ik stond meteen oog in oog met de eerste mensen, die bijna verschrokken opkeken en me op afstand passeerden. Het voelde alsof ik zelf in een film terecht was gekomen. Een shot uit een droom. Ik liep door de hal in een spotlight, de eerste mensen draaien zich naar me toe en beginnen te applaudisseren. Verderop in de gang kregen de mensen ook door dat er iets groots gebeurde, dat ze getuigen waren van een legendarisch moment. Jongens juichten en meisjes droogen hun tranen van geluk met maagdelijk witte zakdoekjes. De kolkende menigte spleet open als de rode zee voor Mozes en er ontstond een pad voor mij.
Oke, ik draaf een beetje door, maar wel keek iedereen me aan. Starend, glimlachend, bewonderend, maar ook heel veel denegrerende en afkeurende blikken vielen mij ten deel. Maar ik liep door. Kin omhoog, borstjes vooruit, dapper zijn. Vooraan bij de ingang waar de bar is was het echt druk. Buiten was het koud geworden. Ik zag overal dikke winterjassen, handschoenen, mutsjes, paraplu's.

Ik sloot aan in een rij van ongeveer tien mensen en deed alsof ik niets merkte van de reacties rondom mij. Terwijl de rij nauwelijks vooruit ging kreeg ik vreemd genoeg een ontspanning over me die ik nog niet kende. Ik leek te wennen aan deze gruwelijk verwrongen situatie en kreeg er zelfs wat plezier in. En toen een jongen het lef had om te vragen of hij met me op de foto mocht voelde ik me eventjes een popster. "Natuurlijk mag dat!" :-) Smile! Dat was me nog nooit gebeurd! Na de foto liep hij snel en met een rode kop bij me vandaan.
En eenmaal aan de beurt stond er een jongen van hoogstens twee jaar ouder dan mij achter de bar. Ik betrapte hem constant op afdwalende ogen waarna hij zo rood werd als een tomaat. Ik glimlachte vriendelijk, elke keer als ik zijn blik weer ving. Nu leek hij degene die stond te trillen op zijn benen.

Ik voelde me eerst behoorlijk onzeker in mijn halfnaakte outfitje tussen al die vreemden, maar een vals gevoel van macht maakte zich meester over mij. De negatieve kritieken van andere meisjes rondom mij interesseerden me niets meer. Sterker nog, wanneer een groepje vriendinnetjes fluisterend mijn kant op keek en dan plotseling begon te lachen en mij neerbuigend aanwezen, keek ik ze recht aan. Strak en uitdagend. Ik, blootgesteld en kwetsbaar, tegenover een groep vriendinnetjes die alles deden "zoals het hoort". Ik voelde me superieur.
En wanneer ik bewonderende blikken van jongens of meisjes (Of mannen of vrouwen. Ik keek al lang niet meer zo nauw.) bespeurde nam ik kalm de tijd om quasie toevallig even mijn haar goed te doen. Ik streek mijn handen erdoorheen en pakte het op een staart in mijn nek, mijn handen achter mijn hoofd. Ik strekte mijn naakte bovenlijf goed uit. Voelde de blikken op mijn platte buik, op mijn hoog geplaatste navel. Ik voelde hoe wildvreemden mijn ribben konden tellen door mijn donkere huid. Etaleerde mijn gladgeschoren okseltjes en de overgang naar mijn vlezige borstjes. Mijn donkere tepels, volledig geërecteerd en compleet zichtbaar door het gaas van mij BH. En ik genoot!

Ik ging terug met zijn biertje en mijn spa blauw en eenmaal naast hem kon hij niet meer van me afblijven. Dit keer waren zijn aanrakingen anders. Zachter, liever. Zijn kussen waren geen uiting meer van lust, maar een liefdesverklaring. Het was duidelijk. Hij had zijn meisje gevonden.

Toen de film voorbij was trok hij zijn jas en en de mijne...was weg! Ik wist niet wat ermee gebeurd was, maar nog voordat ik iets kon vragen keek hij me weer aan met die éne blik van hem. Speels en onweerstaanbaar. Ik heb nog altijd geen antwoord op die blik. In zijn ene hand nam hij mijn hand en in de andere mijn T-shirt dat hij bij de uitgang van de zaal in een prullenbak gooide. We kruisten een blik.
"Ik koop een ineuw shirt voor je..wel tien als je wil. Maar vanavond niet." Letterlijk zijn woorden, ik heb ze onthouden.

Uiteraard verzette ik me allang niet meer. Schouder aan schouder liepen we naar de uitgang. Hij in zijn gevoerde leren winterjas, zijn zwarte jeans, zware Dr. Martens aan zijn voeten en nu ook met een sjaal om zijn nek en dikke  vingerhandschoenen aan zijn handen. En in die handschoen lag mijn hand. Bloot. Aan een blote arm, een blote schouder en oksel, blote hals. Ik op mijn (sorry, ik herhaal het nog één keer, voor het geval het iemand ontgaan was.) laarsjes met naaldhakken, mijn vaalblauwe, superlaag uitgesneden jeans (aanzet bilspleet duidelijk in beeld) en als bovenkleding alleen die zwrate, kanten BH met zoveel gaas, waarin mijn borstjes openlijk te zien waren voor iedereen die maar wilde kijken. Zo liepen we daar de bioscoop uit.

En daar liep ik tegen een muur van kou. Het was seieus afgekoeld. Al na een meter of honderd liep ik ineengedoken met mijn handen voor mijn lijf, knokkend tegen het klappertanden. Mijn vriend had me zijn jasje kunnen geven, maar in plaats daarvan zei hij: "Nee nee, niet zo. Kom." Hij tilde mijn kin op en maakte een trots gebaar. Ik deed hem na en we lachten. Hij trok een handschoen uit en deed die in zijn jaszak. Hij trok mijn handen achter mijn rug en kneep beide polsen vast in die ene, grote, sterke hand van hem. Hij bekeek mijn blote buik nog eens goed, knikte en we begonnen te paraderen.
De kou sneed dwars door mijn naakte huid heen, maar ik liep trots naast hem. Hij was mijn prijs van de avond, en ik zou alles doen wat nodig was om zijn respect te verdienen. Ook toen het later op de markt begon te miezeren gaf ik geen kik. Ik liep trots naast hem langs de drukke cafés waar de oh zo dik ingepakte mensen me nakeken alsof ik een Alien was. Ik incasseerde alle opmerkingen en blikken.

Het werd moeilijker toen het miezeren omsloeg in serieuze regen. Het ijskoude regenwater had mijn huid volledig bedekt en de opzettende Oostenwind liet het aanvoelen als een ijslaag die zich vastkoekte. Ik kreeg letterlijk het gevoel dat ik bevroor. Zelfs mijn vriend zijn hand was té onderkoeld geraakt, zodat hij me commandeerde om even stil te staan terwijl hij de handschoen weer om zijn wit uitgeslagen vingers trok. Maar ik heb me sterk gehouden. Vraag me niet hoe, maar ik heb het doorstaan tot aan het Stratums eind, waar we wat aten in een grote shoarma / snackbar, waar ik veel herrie veroorzaakte onder de jeugdige klandizie. Daarna zijn we wat gaan drinken in een druk en warm café, waar me opviel dat zoveel mensen me ineens moesten passeren. En allemaal legden ze éven een handje op mijn schouder, zij of buik om aan te geven dat ze erdoor moesten. En eenmaal opgewarmd waren we klaar voor de terugweg. Zelfde koude weg terug naar de bioscoop, daar weer op de fiets en zo zijn we naar zijn appartement greden. Een fietstocht van een kwartiertje met de koude wind nog vol op mijn lijf, maar de regen was gelukkig gestopt.

Eenmaal bij hem thuis kreeg ik niet de kans om mezelf kalm op te warmen bij de haard. Hij was niet te houden! Hij sleepte me als een beest mee naar de slaapkamer en trok het beetje kleding dat ik nog droeg van mijn lijf. Hij bond me vast op bed; handen en voeten aan de uiteinden, en begon me te berijden als een holbewoner. Grof, en hard en lomp. Zijn harde pompende penis ramde hij diep naar binnen. Hij kneep in mijn tepels, trok eraan, draaide eraan, kneep mijn klotsende borstjes bijna fijn, sloeg ertegen met zijn vlakke hand tot ze branderig aanvoelden. Sloeg op dezelfde maniertegen mijn wangen, tegen mijn buik. Hij trok me op bij schouders naar beneden, mijn kleine lijf dieper over zijn harde penis drukkend. Hij drukte op mijn buik om zijn penis te kunnen voelen binnen in me. Sloeg met zijn vuist op mijn buik tot ik niet meer kon en nog wat meer, trok aan mijn haar en kneep in mijn wangen om vervolgens in mijn openstaande mond te spuwen. Dan stopte hij weer eens met penetreren en hield zijn harde penis druipend van mijn sappen boven mijn mond en ik zoog hem schoon waarna hij me weer penetreerde. Hij trok me bijna letterlijk uit elkaar en ik genoot. (Toen hij later te horen kreeg dat het mijn eerste keer met een jongen was heeft hij zich  ongeveer 500 jaar schuldig gevoeld.) Maar ik heb genoten van elke seconde die het duurde. En sinds die nacht zijn bij ons de rolverdelingen op erotisch gebied verdeeld. Ik ben zijn speeltje en laat hem zijn gang gaan met mij. Hij mag alles met me doen en me alles laten doen wat hij maar kan bedenken. En zo vind je jezelf op een koude dag in Oktober weer terug in de Albertheijn, dertig jaar oud en slechts gekleed in een jeans en bikinitopje.
Maar ik mag vanavond wel de film kiezen.