Ik was net begonnen met mijn warming-up toen ik haar bij de balie zag staan. Ze was in gesprek met Rene, de beheerder van de sportschool. Ze had haar mahonie-kleurigehaar speels opgebonden op een staart en had een strak lichtgroen T-shirt met korte mouwen aan dat net boven haar navel stopte. Daaronder droeg ze een nauwsluitende zwarte sport-oufit tot net over haar knieën en een paar leuke wit-groene sportschoenen. Tsjonge, wat een leuke vrouw. Toen ze over de balie heen boog om naar de sportdrankjes te kijken spande ze haar bil en beenspieren even aan en dat was een prachtig gezicht! Waarschijnlijk kwam ze vandaag voor het eerst want ik zag dat Rene een trainingsschema voor haar aan het maken was. Ik besloot om mijn warming-up maar te stoppen en verder te gaan met mijn trainingsrondje. Ik was druk bezig met de chest-fly toen ik opmerkte dat Rene haar een rondleiding door de sportzaal gaf, waarbij hij telkens plaats nam op een toestel en haar de functies daarvan uitlegde waarna zij het mocht proberen. Nadat hij een aantal apparaten had voorgedaan kwamen ze in mijn richting en bij het voorbij lopen keek ze mij wat ondeugend aan en er verscheen een lichte glimlach op haar mooie lippen. Er ging een heuse tinteling vanaf mijn stuitje helemaal naar boven tot aan mijn nek en ik realiseerde mij dat deze ontmoeting niet zomaar toevallig was. Ik kon haar nu ook van de voorkant goed bekijken en tsjonge, wat was ze mooi. Mooie donkergroene ogen, volle lippen met een klein moedervlekje aan de bovenkant dat leek te dansen als ze sprak. En een prachtig figuur, ik schat cup C. Ze droeg weliswaar een sportbeha maar een geoefend oog kon toch een paar stevige borsten ontdekken. Ik denk dat ze iets jonger is dan ik, dus ongeveer een jaar of 39 of 40. Nog half verdoofd ging ik naar mijn volgende toestel en werkte daar mijn oefeningen af. Van een afstandje hield ik haar in de gaten. Telkens als ze een oefening had afgewerkt keek ze op haar schema om te zien welke er aan de beurt was. Blijkbaar was het nu de tijd voor wat grondoefeningen. Ik was net begonnen met de legpress toen zij oefeningen op de mat ging doen op ongeveer 2,5 meter bij mij vandaan. Ze lag op haar buik op de mat en kwam dan langzaam met het bovenlichaam naar achteren waardoor haar billen zich volledig spanden en haar rug gebogen bleef. Op dat moment keek ik mijn ogen uit en zag ik dat haar T-shirt naar boven schoof en werd er een mooie tatoeage op haar onderrug zichtbaar. Iets in de vorm van een soort vlinder. Werkelijk prachtig. Daarna strekte ze zich weer uit naar voren. Dat schouwspel herhaalde zich een keer of 10. Daarna verdween ze weer naar de hoek van de zaal en ging aan de gang met een paar halters. Ik had zelf bijna al mijn oefeningen gedaan en ik vroeg me af hoe ik in hemelsnaam contact met haar kon maken. Zomaar op haar afstappen dat leek mij iets te opvallend. Vrouwen in een sportschool hebben daar meestal een broertje aan dood, dus...nog maar effe brainstormen. Ik besloot om op het Multi-station mijn biceps te oefenen. Ik had net 2 series gedaan toen ik een hand op mijn schouder voelde. "Hallo" hoorde ik achter mij zeggen. Ik draaide mij om en keek in een paar prachtige groene ogen die mij vragend aankeken. "Sorry, dat ik je stoor bij je training, maar zou je mij even willen helpen" vroeg ze vriendelijk. "Uh ja, natuurlijk" stamelde ik. "Wat kan ik voor je doen" antwoordde ik snel. "Ik probeer een gewicht te verstellen maar het zit muurvast, kun jij het even proberen" vroeg ze met een vragende blik in haar ogen. "Natuurlijk, ik loop even met je mee, oké?" antwoordde ik. Ze liep voor mij uit naar het apparaat en ik keek geïnteresseerd naar haar mooie billen die bij elke stap heerlijk heen en weer bewogen. "Kijk" zei ze, "dit stangetje zit klem tussen de gewichten en ik kan hem niet loskrijgen. Wil jij het proberen en hem dan gelijk op 23 kg zetten?" "O, ik zie het al" reageerde ik. "Kijk, je moet aan de bovenkant op het gewicht drukken dan lukt het wel". Ik drukte het bovenste gewicht naar beneden en trok de pen er simpel uit en stelde hem af op 23 kg. "Ziezo" zei ik triomfantelijk. "Heel fijn en dank je wel" antwoordde ze en ze glimlachte voluit naar me. Ik werd er helmaal warm van. Ze stak haar slanke hand naar me uit en zei:"Ik ben Vera en ik ben hier vandaag voor het eerst, dus alles is nog wat vreemd voor me". Ik pakte voorzichtig haar hand vast en keek naar haar groen gelakte nagels en reageerde:"Dag Vera, ik ben Ronald of liever gezegd Ron". "Ik begrijp goed dat het in het begin allemaal wat vreemd is. Dat had ik in het begin ook, maar het went wel snel, geloof me". "Hoelang kom jij hier dan al Ron" vroeg ze belangstellend. En ze keek me vragend aan. "Nou, ik ben begonnen op 4 januari dus dat is nu bijna 9 maanden geleden en ik kom hier minstens 2x per week" zei ik. "Ik kan wel aan je zien dat je regelmatig traint want je ziet er goed uit" antwoordde ze, en ze pakte uitdagend mijn rechterbicep vast en kneep erin. "Ik hou wel van mannen met wat spieren" vervolgde ze. "Nou, jij ziet er zelf ook heel goed uit" reageerde ik. "Oja" antwoordde ze. Ze keek lichtelijk verbaasd toen ik mijn compliment maaktte. "Ja, dat meen ik echt" ging ik verder. "Toen ik je hier zag binnenkomen dacht ik: Tsjonge, wat ziet zij er prachtig uit, ik snap niet waarom iemand met zo'n figuurtje naar een sportschool gaat!" Ik merkte dat ze nu overrompeld was door mijn compliment en ik zag een blooskleur op haar wangen komen. "Ja, weet je" antwoordde ze met een klein pruillipje: "ik ben niet gewend aan zulke lieve complimentjes en daarbij voel ik mij niet zo zeker over mijn lichaam, Ik ben hiernaar toe gekomen om wat meer zelfvertrouwen te krijgen en om mijn beginnend buikje te lijf te gaan, snap je? Ik ben namelijk al 42 jaar en wil voorkomen dat mijn lichaam gaat hangen en uitzakken" vervolgde ze. "Dus, als ik het goed begrijp, ben je preventief aan het sporten geslagen?" reageerde ik. "Ja, dat is precies wat ik van plan ben. Het is fijn dat je mij begrijpt, Ron", antwoordde ze. Ondertussen was ze steeds dichterbij gekomen en had ze haar rechterhand op mijn borst gelegd en haar lenige vingers volgden langzaam de contouren van mijn borstkas naar beneden. Wat voelde dat heerlijk! Ik werd er helemaal warm van. Ik zag aan haar gezicht dat zij er ook van genoot, ze had een kleurtje gekregen en haar lippen waren wat vochtig geworden. Toen realiseerde ik mij wat er gebeurde. Ik pakte snel haar hand vast en zei: "Vera", maar ze reageerde niet. "Vera" zei ik nogmaals. Het leek alsof ze uit een soort trans ontwaakte en keek me verbaasd aan en zei: "Wat is er? Vind je het niet fijn zo?" "Ik vind het heerlijk geloof me, maar kijk eens om je heen" zei ik. Ze draaide haar hoofd om en zag dat de meeste andere sporters glimlachend naar ons keken en dat er onderling werd gesproken. Ze deed verschrikt een stapje achteruit. "Sorry Ron, ik was op jouw gefocust en niet op de anderen, op zo'n moment vergeet ik alles om mij heen" gaf ze als antwoord. "Je hoeft geen sorry te zeggen Vera want ik vind het geen probleem, maar het lijkt mij nu wel het beste dat we eerst onze training gaan afmaken en daarna samen nog even iets gaan drinken, dan kunnen we nog verder kennismaken" begon ik. "Het is hier dan een stuk rustiger" vervolgde ik. "Lijkt mij een prima idee, joh. Ik zie je over een klein half uurtje bij Rene aan de bar" reageerde Vera. "Tot straks" zei ik, en ik keek nog hoe zij naar haar trainingstoestel terugliep en ik merkte dat ze zich een beetje dansend voort bewoog. Daarna draaide ik mij om en werkte ook ik mijn programma nog af. Toen ik bij de bar aankwam was Vera nog niet gearriveerd en dat gaf mij de gelegenheid om met Rene te praten over Vera. Voordat ik iets kon zeggen begon hij al. "Nou jongen, je hebt het goed voor elkaar hé?" "Hoe bedoel je Rene" antwoordde ik tegen beter weten in. "Hou is effe op Ron, het was heel duidelijk dat er vonken tussen jullie oversloegen!". "Het was prachtig om te zien" vervolgde hij. "Ja" gaf ik toe. "Toen ik haar zag en haar aanraakte leek het wel of ik onder stroom stond, dat heb ik nog niet eerder meegemaakt, Rene". "Dat had ik ook met mijn Edwin, toen ik hem voor het eerst ontmoette leek het net of ik hem al langer kende en daardoor voelde alles erg vertrouwd aan" reageerde Rene op zijn beurt. "Ja, dat voel ik met Vera ook, heel bijzonder" gaf ik toe. Ik was net uit gesproken toen ik Vera aan zag komen lopen. Ze zag er warm uit en had haar handdoek om haar hals geslagen en dronk wat uit haar flesje. "Zo" begon ze. "Dat was best nog even pittig, vooral die buikspier oefening voel ik goed". Voor de duidelijkheid wreef ze met haar vlakke hand over haar buik, en ze zuchtte even diep. Daardoor kwamen haar mooie borsten lichtelijk omhoog waardoor haar tepels door de natte stof zichtbaar werden. Ik glimlachte naar haar en ze gaf me een knipoog en zei: "Zullen we even iets drinken, want ik verga van de dorst". "Gaan jullie hiernaast maar even zitten dan breng ik zo meteen wel iets lekkers, oké?" zei Rene. Met hiernaast bedoelde hij een soort bistro-achtige ruimte die hij had ingericht om te kunnen ontspannen afgescheiden van het trainingsgeweld. Het zag er best gezellig uit, met tafels en stoelen en in de hoek een paar comfortabele stoelen en een grote leren bank. Verder had hij het aangekleed met schilderijen en posters van sporters aan de muur en wat planten in de hoeken van de ruimte. Er klonk zacht muziekje door de speakers. Je kon niet zien dat dit ooit een opslagruimte geweest was. "Zo, dat ziet er leuk uit, gezellig" zei Vera enthousiast. "Kom, laten we lekker op de bank neerploffen, Ron" vervolgde ze, en ze liep al vooruit op weg naar het leren monster. Ik volgde haar. Ze zakte onderuit in het leer en zei: "Mmm, heerlijk, daar was ik echt aan toe. Ik voel mijn spieren nu wel, vooral mijn buik en rugspieren. Maar dat zal er wel bij horen, denk je niet" vroeg ze aan mij. "Je moet je spieren wel een beetje voelen na een oefening maar als het echt pijn doet dan heb je ze teveel belast" reageerde ik. "Je moet even afwachten hoe je je morgen voelt" ging ik verder. Ik was inmiddels naast haar gaan zitten. "Ron, ik moet je iets zeggen, het moet even van mijn hart" begon Vera, en ze pakte mijn rechterarm met beide handen vast. "Zo, dat klinkt ernstig" zei ik. "Ik hoop dat ik je geen verkeerde indruk heb gegeven, de indruk dat ik met iedere man flirt en met iedereen aanpap, want dat is beslist niet zo"."Ik ben zelfs altijd erg terughoudend in mijn contact met mannen omdat ik mij nooit zeker van mezelf voel en omdat ik vaak gekwetst ben in relaties, begrijp je?" "Maar" vervolgde ze "met jou voelt het allemaal anders, zo vertrouwt en bekend. Het is net alsof ik je al jaren ken. Ik weet niet hoe ik het verder moet uitleggen. Begrijp je me een beetje, of praat ik nu onzin?" vroeg ze me indringend. "Nee, je praat helemaal geen onzin, voor mij voelt het precies hetzelfde, echt waar. Toen ik je voor eerst zag en aanraakte ging er een tinteling door mee heen vanaf mijn stuitje tot in mijn nek. Toen ik je in de ogen keek was er een gevoel van herkenning" antwoordde ik. "O, wat fantastisch om dat te horen Ron" reageerde ze enthousiast en ze pakte mijn hoofd met beide handen vast en kuste me op mijn wang. "Ik maakte me al een beetje zorgen over je reactie, snap je dat?" "Natuurlijk begrijp ik dat, maar relax, het is goed" zei ik. Ze was tegen mij aankomen zitten en haar linkerhand masseerde zachtjes mijn nekspieren en haar groene ogen schitterden nog meer dan anders. "Ik voel dat er tussen ons een fysieke klik is maar het gevoel dat ik voor je heb gaat veel verder dan dat, Vera". Ze stond op, lachte voluit naar me en ging op mijn schoot zitten. "Dat voel ik ook, Ron" Ze pakte met twee handen mijn gezicht vast en drukte langzaam mijn hoofd iets naar achteren en drukte haar volle lippen op de mijne en gaf mij een gepassioneerde kus. Ik voelde haar heerlijke lichaam op het mijne en ze drukte nog even haar borsten tegen mijn borstkas. "Zo jongen, dat is nog maar het begin" zei ze en haar ogen straalden alsof ze licht gaven. Net op dat moment stak Rene zijn door de deuropening en zag onze omhelzing. "Sorry dat ik stoor, maar ik wil jullie iets te drinken aanbieden, hebben jullie daar wel tijd voor? " klonk het haast verontschuldigend. Vera en ik moesten er hartelijk om lachen. Ze bleef lekker op mijn schoot zitten en zei: "Ja een goed idee, heb je ook witte wijn Rene. Ron en ik heb namelijk iets te vieren". "Witte wijn, uh..ja, natuurlijk" antwoordde hij verbaasd. "Ik haal wel wat, even geduld" mompelde hij, en hij verdween weer. We zaten heerlijk tegen elkaar aan toen Rene met een fles wijn en 3 glazen terug kwam. Nadat hij de glazen gevuld had en aan ons gegeven had zei hij ietwat formeel: "Lieve mensen, ik wil een toost op jullie uitbrengen. De kans dat je in je leven iemand ontmoet waarmee het vanaf het eerste moment mee klikt is ongeveer een half procent. Als dat dan gebeurt, zoals bij jullie, is dat een uniek moment. Daarom...geniet van dit moment en vooral van elkaar!". Hij hief het glas plechtig en zei: "Proost, op jullie". Wij tikten de glazen en dronken onze heerlijke wijn en waren onder de indruk van zijn lieve woorden. "Dank je Rene, voor je mooie woorden, precies zoals wij het voelen, hè schat?" reageerde Vera. "Helemaal mee eens, Veer." antwoordde ik, en ik dronk mijn glas leeg. "Ron, hoor eens hoe hard het regent" begon Vera. "Ik moet straks met de fiets naar huis, lekker zeg!". Ze was zichtbaar geïrriteerd. "Woon je hier ver vandaan" vroeg ik. "Nee dat niet, ik denk ongeveer 10 min fietsen maar met dit weer is dat net teveel" antwoordde ze. "Joh, geen punt, ik leg je fiets in mijn auto en breng je even thuis, oké?" "Heel lief van je, wat ben je toch een schat". reageerde ze verrukt en ze kuste me spontaan op mijn mond. "Hmmm, ik bedenk wel een passende beloning, Ronnie." fluisterde ze zachtjes in mijn oor. De fles en de glazen waren inmiddels leeg dus stonden we op liepen naar de uitgang. Rene was al bezig om de sportschool af te sluiten en zag ons bij de buitendeur staan. Hij kwam naar ons toe en zei: "Jongens, ik sluit af en ga ook naar huis, het was een lange dag. Ik zie wel wanneer jullie weer komen, toch?". besloot hij. "Wij weten nog niet welke dag, maar je ziet ons wel" reageerde Vera. Het regende zachtjes toen we naar de fiets van Vera liepen. "Getver, weer een rotweer" mopperde Vera hardop. Ze pakte haar sportfiets en liep naast mij naar mijn auto. Ik maakte de deuren open en zij tegen haar: "Ga alvast maar zitten dan leg ik je fiets wel achterin". Ze sprong naar binnen en ging zitten, en ik schoof haar fiets in de bagageruimte, deed de klep dicht en kroop achter het stuur. "He, hè, wat een natte toestand zeg "begon ik. Ze was languit op de ruime voorstoel gaan zitten en keek in het spiegeltje hoe haar haar eruit zag. "Nou, het lijkt wel of ik door de wasstraat ben gegaan, geen beginnen aan "concludeerde ze. Ik keek naar haar en zag een beeld van een vrouw, met speelse krullen, prachtige ogen en een mooi figuur. Toen ik haar dat vertelde keek ze me verbaasd aan en ze begon zowaar een beetje te blozen. "Ik heb blijkbaar nog steeds moeite om mezelf te zien zoals ik ben". antwoordde ze en ze zuchtte diep. "He Ron" begon ze " ik vind je een mooie man, weet je dat. Ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Mmmmm, lekkere vent" zei ze met de meest verleidelijke glimlach die ik ooit gezien heb. Ze maakte met haar mond een kusbeweging. "Nou, dat komt dan mooi uit lieverd, dan zijn we twee mooie mensen die heel goed bij elkaar passen, of niet soms" antwoordde ik en ik gaf haar een knipoog. Ze straalde weer en keek me blij aan. Ik startte de motor en reed de weg op. "Je moet wel zeggen waar ik heen moet rijden want ik ken hier alleen de hoofdwegen, " zei ik. "Je moet de 2de rechts en dan rechtdoor rijden, daarna zeg ik het wel" reageerde ze. Ze was ondertussen met opgetrokken benen verleidelijk op de leren stoel gaan zitten en kwam daardoor wat dichterbij mij zitten. Telkens als ik schakelde raakte ik haar knie of haar been aan. Na de derde keer liet ik mijn hand op haar rechterbeen liggen en wreef langzaam heen en weer. "Mmmm, heerlijk lieverd, ik geniet zo van je aanraking. "fluisterde ze in mijn oor. Ze streelde langzaam met haar linkerhand door mijn haar en likte aan mijn oor. Dat mocht nog wel even doorgaan dacht ik. Nadat ik door een paar straatjes en door een woonerf had gereden zei ze plotseling: "Aan het einde van deze straat is het, Ron. Rij even wat zachter". "Ja, hier op nr.42 woon ik" besloot ze. Ik parkeerde de auto achteruit en stopte. Ik pakte haar fiets uit de bagageruimte en deed de klep achter mij dicht sloot de auto af en liep achter haar aan naar het huis. Het was een benedenwoning op een vriendelijke woonerf met kleine voortuintjes. Ze had inmiddels de voordeur geopend en zei: "Zet de fiets hier maar even in de gang, als je wilt Ron, dan zet ik hem zelf wel in de schuur". Ik reed de fiets naar binnen zette hem voorzichtig tegen de muur. Toen ik mij omdraaide pakte ze me aan mijn jas vast en vroeg: "Heb je nog tijd voor een kopje koffie of iets sterkers?" "Dat lijkt me lekker Veer" zei ik resoluut en ik sloot de deur achter me en liep achter haar aan het huis in. We kwamen terecht in een kleine maar gezellig verlichte woonkamer met een grote bank in de hoek en een paar lekkere stoelen. Ze had veel planten op de vensterbank en schilderijen aan de muur en er hing een prettige energie. "Welkom in mijn huisje, hoe vindt je het?" vroeg ze en ze keek me vragend aan. "Heel gezellig zeg, en een hele fijne energie. Echt een Vera huis, vind ik" antwoordde ik. "Wat leuk dat je zegt" reageerde ze. "Dit is het huis waar ik na mijn echtscheiding terecht kwam "begon ze. "Maar uh...daar vertel ik je later wel meer over. Ga lekker zitten, dan maak ik even koffie, oké?" besloot ze. "Ja, heerlijk" antwoordde ik. Ze liep weg naar een ruimte om de hoek waarvan ik aannam dat daar de keuken was. Ik hoorde het koffieapparaat pruttelen. Ze stak haar hoofd om de hoek en zei: "Ron, de koffie loopt door, ik fris me boven even op en ben over een paar minuten terug, oké? "Is goed" reageerde ik. Ondertussen deed ik een rondje door haar kamer. Leuke schilderijen gemaakt door ene Dorien. Nooit van gehoord dacht ik bij mezelf. Ik probeerde de stoelen uit en besloot maar op de bank plaats te nemen. Mijn oog viel op een prachtige gebrandschilderde plafondlamp. Ouderwets groen van kleur en perfect rond. Zo dat is een oudje dacht ik. Ik hoorde gestommel in de keuken en even later kwam Vera met 2 bekers koffie weer de woonkamer in en zette de bekers voor ons op de tafel. Ze had zich licht opgemaakt en een mooie strakke broek aangetrokken waarin haar billen goed uitkwamen. Daarboven had ze een prachtig zwart topje met een kantrandje aan dat genoeg van haar decolleté bloot liet om haar mooie borsten te zien. Aan de onderkant was net haar navel zichtbaar."Wouw" riep ik uit. "Vera, wat zie je er geweldig uit, meid". Ik liep naar haar toe en pakte haar beide handen en trok haar langzaam naar mij toe, terwijl ik alles van dichtbij bekeek. Ze leek overrompeld door mijn reactie en lachte wat verlegen naar me. "Vind je me echt mooi, Ron" vroeg met enige twijfel in haar stem. "Mooi, dat is nog zwak uitgerukt" "Je bent uh...sexy, mooi, sensueel en mmmmm, heerlijk" reageerde ik enthousiast. Ze bloosde. Ik trok haar naar mij toe en drukte een tedere kus op haar gekleurde lippen. Ik voelde haar tepels priemen tegen mijn borstkas en we genoten er allebei van. Even later maakte ze zich los uit onze omhelzing en zei: "Het voelt heel goed als je zulke dingen tegen me zegt, schat" en het is ook nog eens goed voor mijn zelfvertrouwen. We zakten neer op de grote bank en kropen lekker tegen elkaar aan en genoten van onze koffie. "Ron, ik heb een ideetje" begon ze. "Heb je vrijdagavond zin om hiernaar toe te komen. Dan zal ik iets lekkers koken en dan kunnen we samen gezellig eten en 's avonds van elkaar genieten." Ze keek me vragend aan. "Wat een leuk idee, Vera. Dat lijk me heerlijk "reageerde ik. Ze glimlachte opgelucht naar me. "En, dan neem ik wat wijn en iets voor het dessert mee "reageerde ik. "Oja, dat lijkt me lekker" zei ze. Ik was inmiddels opgestaan en had haar hand vast gepakt en haar vanaf de bank naar me toe getrokken. Ik keek haar diep in haar groene ogen en zei: "Vera, ik moet nu gaan, dat vind ik beter en dat weet je". "Ja, dat weet ik, Ron" reageerde ze. "Maar voor mij hoeft het niet. Wat mij betreft mag je blijven slapen, dat weet je toch, lieverd?" "Maar ik respecteer je beslissing omdat ik voel dat het goed zit tussen ons" Ging ze verder. We liepen hand in hand naar de voordeur maar voordat ik naar buiten kon stappen pakte ze mijn hoofd met 2 handen vast en drukte haar groene nagels stevig in mijn nek en zei: "Maar je moet niet denken dat ik je de volgende keer zo makkelijk laat vertrekken, mannetje!" En ze gaf me een hartstochtelijke zoen op mijn mond. "Dag lieverd, tot vrijdag" besloot ze en ze lachte me na. Ik liep naar de auto en voordat ik instapte keek ik naar haar om en zag dat zij met haar mond en kus-beweging maakte. Ik deed hetzelfde, stapte in de auto en reed nog enigszins verdoofd naar huis.....