Mr. T & Me (deel I)

(8 stemmen, 9241 lezers)

“Er wachten 43 nieuwe berichten op je!” was de mail die ik in mijn lunchpauze las. Het was nu een paar weken geleden dat ik mijn relatie na 3 jaar beëindigd had. De redenen waren divers maar de eerlijkheid gebood te zeggen dat ons seksleven ook niet meer geweldig was geweest de laatste tijd. Het laatste wat ik wilde was me direct in een nieuwe relatie storten. Een vriendin had leuke ervaringen met een stoute datingsite en na enige twijfel, nam ik het besluit  om me in te schrijven.
Over mijn profieltekst moest ik even nadenken: wat zocht ik eigenlijk precies? Moest ik wel of niet een herkenbare foto plaatsen? Wat voor mensen reageren er op mijn oproepje? Het leek me beter mijn introductie kort te houden dus ik beschreef kort iets over mijn achtergrond, werk en hobby’s,  dat ik op zoek was naar een man, vrouw of stel tussen de 30 en 40 jaar oud, het prettig vond om eerst even te mailen en bellen voordat het tot een kennismakingsdate kwam, dat ik me de eerste keer niet helemaal zou kunnen en willen geven, een onderdanige kant heb in bed en niet openstond voor eenmalige contacten. Ik vond het doodeng maar plaatste een nette, herkenbare foto van me bij het profiel. Nou, ik heb het geweten!! Na een uur stroomden de berichten, chats en soort “likes” binnen, eerst heel snel de optie om standaardberichten en likes te ontvangen uit gezet. Men zou toch wel een soort van moeite moeten doen om me te prikkelen en op zijn minst een kort, persoonlijk berichtje te sturen. De daaropvolgende dagen had ik elke dag een paar reacties, met sommigen gingen een paar mailtjes heen en weer, bij anderen wist ik gelijk dat het niets zou worden….en de rest bestond uit wanhopige of juist perverse berichten. Ik had niet echt de tijd genomen om zelf actief mensen aan te schrijven en had de hoop al bijna opgegeven dat er een reactie zou volgen die me wél kon boeien en vroeg me meer en meer af of er wel mensen op die site zaten waarmee ik een klik zou hebben.

’s Avonds logde ik in en scrolde door de berichten in de inbox en klikte weer een paar chats weg, mijn vermoeden leek uit te komen, holle en hitsige reacties wederom totdat ik bij het laatste mailtje kwam. Een reactie van Tom, een leuk uitziende profielfoto van een aantrekkelijke man met ondeugende blik verscheen op mijn beeldscherm. Voor het lezen van zijn bericht en profieltekst bekeek ik even snel zijn andere foto’s en ook die bevielen me. Deze man had íets, een mooi verzorgd lichaam, stijlvol gekleed, betrouwbare en ondeugende indruk maar ik werd met name gepakt door zijn vasthoudende, krachtige uitstraling in zijn ogen. Het riep een bepaalde nieuwsgierigheid bij me op en ik werd benieuwd naar zijn berichtje en opende het snel:
 
“Hoi Jess,

Ik weet dat je veel reacties zult krijgen maar weet ook dat er maar weinig aansluiten bij jouw wensen. Ik heb je profiel goed gelezen en je –overigens mooie- foto op me in laten werken. Of je bewust of onbewust niet te expliciet benoemd wat je precies zoekt maar het is mij meer dan duidelijk en ik ben er zeker van dat we daarin een klik zullen hebben. Trust me.

Daarom verwacht ik morgenochtend antwoorden:
- Beschrijf hoe onze eerste ontmoeting er in je fantasie uitziet.
- Parkeer je nette kant, zet je schaamte opzij en deel je ultieme verlangen met me in een korte, bondige omschrijving. Eén woord kan al volstaan.

Ik weet dat dit direct overkomt, als ik te direct ben en me vergis zeg het me, dan laat ik je met rust. Deze laatste zin is overbodig, dat weten we allebei. Ik hoef ook niet uit te leggen hoe ik aangesproken wil worden.

Tom”

Ik heb het bericht wel drie keer teruggelezen! Wat dénkt hij wel niet, de arrogantie om met een bericht op die zelfingenomen toon te beginnen. Waarom zou ik deze best wel intieme verlangens in een eerste mailwisseling delen met een volslagen vreemde delen? Hij zag er dan wel betrouwbaar uit maar een foto zegt ook helemaal niets! Mijn ingeving was het bericht te verwijderen maar ik besloot het even te laten staan er na te denken óf en hoe ik zou reageren, logde uit en ging naar bed.

xXx

Tom had lekker gerepeteerd met zijn band waarin hij nu al een aantal jaren drumde. Samen met Martin, zijn beste vriend, had hij het bandje ooit opgericht en met enkele andere bandleden was een hechte vriendschap ontstaan. Onderweg naar huis vertelde hij Martin dat hij die vrouw uit de trein tegengekomen was! Martin keek hem vragend aan en zei: “Man, jij gaat nooit met de trein dus het kan alleen maar die blonde meid zijn die je toen stiekem op de foto hebt gezet. Die toen jij zogenaamd verzonken in je muziek zat afgeluisterd hebt terwijl zij haar klaagzang over haar man deed en terloops haar seksuele fantasieën deelde met haar vriendin en je bij het verlaten van de trein fijntjes opmerkte dat je alles gehoord had?” Het was el enige tijd geleden maar Martin herinnerde zich maar wat goed dat de doorgaans monogame Tom toen even van slag was van de schoonheid van deze vrouw en hij vroeg Tom of hij haar nu aangesproken had. “Nee, aangesproken is niet het goede woord, ik heb haar een mail gestuurd” antwoordde Tom. Ze waren bij hem thuis aangekomen en Tom verliet de auto en ging naar binnen, Martin hoofdschuddend achterlatend. Martin vroeg zich af wat dit nu betekende en besloot hem er op een later tijdstip nog wel even op aan te spreken, de relatie van Tom en Mariëlle moest niet onder druk komen te staan tenslotte!

Mariëlle was al in diepe slaap, Tom gaf haar een kus op haar voorhoofd en schonk wat te drinken in. Hij voelde zich heerlijk, repeteren gaf altijd een stuk vrijheid in zijn hoofd en dat was precies de afleiding die hij even nodig had. Hij merkte al een tijdje dat hij ondanks de fijne relatie met Mariëlle dat hij behoefte had aan meer, andere, spanning maar dat dat moeilijk lag bij haar. Toch moest hij er iets mee want hij zat niet lekker in zijn vel. De inschrijving op www.bijzonderstoutcontact.com was al een paar maanden terug en had best een paar leuke reacties opgeleverd maar hij had de volgende stap niet durven zetten en was niet meer ingelogd….totdat de mysterieuze blondine uit de trein opeens in de mailing met nieuwe members verscheen vandaag. Hij logde in en keek in de berichtenbox of ze zijn berichtje gelezen had wat het geval was. Geen antwoord terug. Op dit nachtelijke tijdstip stuurde hij een tweede bericht: “Ik weet dat je twijfelt op dit moment maar ik weet ook dat je me morgenochtend geantwoord zult hebben”.

xXx

5.30. Ik werd wakker en betrapte mezelf op het feit dat het eerste waar ik aan dacht het berichtje van Tom was waar ik ook al mee in slaap gevallen was. Ik moest haasten om op tijd op mijn werk te zijn. Tom kon lekker wachten op zijn bericht, ik moest er nog even over nadenken. Toen ik de keuken in liep en mijn sleutels pakte viel er een muntje op de grond. Kop of munt. Bij kop zou ik nú reageren, bij munt zou ik niet reageren. Het muntje van 50 cent vloog door de lucht en viel op het parket. Kop. Ik bedacht me dat ik het om het officieel te doen op had moeten vangen en om had moeten draaien op mijn handpalm en deed dat. Weer kop. Nu moest ik wel dus ik schreef een heel kort bericht terug.

Op mijn werk aangekomen zag ik dat er al een berichtje was van Tom. “Dank je wel voor je bericht. Het klopt alleen niet. Nu de echte antwoorden. Ik lees het graag voor de lunch. Je hebt gereageerd en dat is een teken dat je dus wel wilt. Schroom niet en wees eerlijk. Dat is wat ik van je verwacht. Onder andere. Tom”. Fuck! Hij had me op een bepaalde manier te pakken ondanks dat de toon van dit bericht me minder raakte dan het eerste wist hij me wel weer te prikkelen. Omdat ik van mezelf wist dat als ik niet gelijk zou reageren de twijfel toe zou slaan gaf ik maar gelijk antwoord en klikte met zweet in mijn handen op verzenden.
In het eerste bericht had ik gemaild dat ik graag vrijblijvend een drankje zou willen drinken met hem en daarna wel zien of er een vervolgafspraak uit voort kwam. Het echte antwoord is dat mijn fantasie zou zijn om geblinddoekt stevig aangepakt te worden en daarna hard geneukt zou willen worden door een volkomen vreemde man die me alle hoeken van de kamer zou laten zien. Ik schreef er wel bij dat dit een fantasie was en ik graag eerst verder wilde mailen om elkaar te leren kennen en dat dit ook echt slechts bij een fantasie zou blijven, al was het alleen maar voor mijn eigen veiligheid. De rest van de dag stortte ik me op mijn werk maar kon de verleiding niet weerstaan om af en toe te kijken of er antwoord was van Tom. Tot eind van de middag bleef het stil, toen kwam er een berichtje terug met zijn nummer en het verzoek om hem om stipt 20.00 te bellen.

Even voor acht uur zat ik uit te vogelen hoe ik mijn nummerweergave uit kon zetten, veiligheid voorop tenslotte, en om acht uur belde ik hem en moet zenuwachtig geklonken hebben toen ik me bekend maakte. “Hoi Jess, je hoeft niet te zeggen wie je bent want ik wist dat je zou bellen, je klinkt nog steeds leuk”. Zijn diepe stem klonk warm en zelfverzekerd. Je klinkt nog steeds leuk?? Kénde hij mij dan? Ik vroeg het hem maar hij antwoordde dat dat er niet toe deed. “Ik ben niet van lang heen en weer mailen. We weten allebei wat we willen en ik  herinner me dat je op woensdag vrij bent, we gaan morgen lunchen om kennis te maken, ik verwacht je om 13.00 in Amersfoort. Als er ook maar iets is dat je niet bevalt hoef je slechts het woord “rouge” uit te spreken, dan reken ik af en hebben we elkaar nooit gezien. Het zou leuk zijn als je je hard blauwe jurkje aandoe En nee, dit is geen verzoek maar een opdracht. Tot morgen”. Ik keek totaal verbluft naar mijn telefoon, hij had opgehangen! Ik toetste de herhaalknop in en hij nam gelijk op: “Ik wist heus wel dat je zou terugbellen, die recalcitrante kant is soms leuk maar in deze fase niet gepast. Je weet waar en hoe laat je verwacht wordt.” Wat deed deze kerel met me? Ik wilde het delen met een vriendin maar durfde het niet aan om alles te vertellen. Wel merkte ik dat er eigenlijk geen enkele twijfel bestond of ik zou gaan de volgende dag en hing mijn blauwe jurkje vast klaar.

xXx

De bewuste woensdagmorgen probeerde Tom zich voor te stellen hoe ze verrast maar geprikkeld de avond doorgebracht had. Zou ze getwijfeld hebben? Zou ze komen opdagen? Zou ze hem nog gebeld of gemaild hebben? Hij had niet meer gekeken en was er rotsvast van overtuigd dat ze zou komen en hield rekening met verschillende scenario’s. Tom had er een gruwelijke hekel aan om onvoorbereid te zijn en was dus op tijd vertrokken richting Amersfoort en nestelde zich om half één achter een cappuccino op een strategische plaats in de lobby van het hotel waar ze afgesproken hadden. Zijn telefoon trilde, hij verschool zich achter een krant en nam op. “Hoi, met Jess, ik ben er”. Tom antwoordde dat hij dat gezien had en dat het hem deugd deed dat het ze het blauwe jurkje nog had. Er ligt een pakketje klaar voor Mrs. Coquine aan de receptie zei hij haar en verbrak de verbinding. Van achter zijn krant volgde hij haar bewegingen, het was de eerste keer dat hij haar zag lopen – in de trein had hij haar alleen maar zien zitten – ze was langer en slanker dan hij zich kon herinneren maar ze liep met stijlvolle passen richting receptie en haar vormen ontgingen hem niet.
Nadat ze het pakketje in ontvangst had genomen zag hij haar lezen, een ietwat zenuwachtige blik in haar ogen, haar wangen kregen kleur en even dacht hij dat ze zou vertrekken toen ze richting de uitgang liep maar ze bleek zich te vergissen en zoekende te zijn naar de lift. Ze draaide om en liep vlak langs hem en stond ongedurig voor de lift te wachten. Tom bestelde nog een drankje om de spanning voor haar nog net wat verder op te laten lopen.

xXx

Het pakketje was leeg, op een keycard na waar met rode lippenstift de woorden “Trust me. Rouge, remember?” en “810” op stonden. In de lift keek ik met bonkend hart in de spiegel, dat ik dit dúrfde en dééd was nog steeds te bizar om voor te stellen maar ik zette door. Ondanks dat de zenuwen en spanning van mijn gezicht af te lezen waren was ik tevreden met wat ik in het spiegelbeeld zag. De grote kamer had een fenomenaal uitzicht en Tom had gevoel voor detail met een bloemetje, geurkaarsen, een rustgevend muziekje en twee glazen die klaar stonden. Ik liet de situatie even op me inwerken toen mijn gedachten plotseling opgeschrikt werden door twee luide kloppen op de deur gevolgd door “Roomservice”. Met knikkende knieën opende ik de deur en nam een glas verse jus d’orange en een enveloppe aan van de kelner. In de enveloppe zat een lederen blinddoek en de tekst “I know what you want, so surrender to the pleasure to obey”. Een golf van spanning en geilheid ging door me heen en ik voelde me nat worden na het lezen van deze woorden. Midden in de kamer lag een groot kussen op de grond waarvan de bedoeling me duidelijk was, ernaast stond een houten koffertje, ik deed de blinddoek om en wachtte op wat komen ging.

De deur ging open, ik hoorde voetstappen en de deur sluiten, de twee klikken van nachtvergrendeling leidden even tot rillingen over mijn rug maar die verdwenen toen ik hem dichterbij hoorde en voelde komen. “Welkom Coquine. Rouge?” vroeg Tom, of beter gezegd Mr. T. “Nee, Mr. T. Ik ben gespannen maar dankbaar voor de gelegenheid die U mij biedt hier te mogen zijn”. “Ik moet even een hangertje pakken, het zou zonde zijn je mooie jurk te kreuken en hem ondeugdelijk over de stoel te hangen tenslotte, maar je mag hem nog even aanhouden. Dan kan ik je even goed in me opnemen en kan jij eerst even woordelijk spijt betuigen over het feit dat je mijn tweede vraag niet naar eerlijkheid beantwoordt hebt”.  
Woordelijk spijt betuigen? Wat zou er nog meer gebeuren? De kalmte, rust in zijn stem zorgde ervoor dat ik op mijn gemak was, zelfs toen hij dichterbij kwam en me vermanend in mijn oor fluisterde: “Coquine, het eerste antwoord was oprecht maar het tweede klopt niet en straks ga je me in detail en duidelijk vertellen wat je wél bedoelde. Maar eerst wil ik een spijtbetuiging horen voor het feit dat je tegen me gelogen hebt en wat in jouw ogen een passende straf zou zijn. We kennen elkaar tenslotte nog niet heel goed dus het blijft voor mij ook even aftasten”.

Mijn adem stokte en ik moest even zoeken naar woorden, gek genoeg leek Mr.T. me ook even de gelegenheid te geven om aan het idee te wennen dat hij misschien wel meer wist van me dan ik dacht. Ik mompelde een excuus dat ik er spijt van had dat ik niet de volledige waarheid verteld had maar het kwam niet oprecht en duidelijk genoeg over maakte Mr. T. me verbaal duidelijk. Die stem. Niet agressief maar zó dwingend, hij had me in zijn macht op een manier die veilig voelde maar me tegelijkertijd ook zo geil maakte. Ik sprak wat meer in detail over het feit dat ik niet volledig open wilde en kon zijn omdat ik hem nog niet kende maar dat dit in de toekomst nooit meer zou gebeuren. Dit leek Mr. T. te accepteren en dus ging ik over naar de passende strafmaatregelen en mijn grenzen hierin. Opeens voelde ik zijn vinger op mijn lippen. “Die grenzen schat ik in en bewaak ik met trots, en rouge is rouge”. Ik antwoordde dat ik daar vertrouwen in had en wilde beginnen met het uitgebreider formuleren van mijn daadwerkelijke ultieme fantasie. Wederom een vinger op mijn lippen. “Dat komt straks aan tafel. Ik ga je nu uitkleden, Coquine. Je mag op je buik op het kussen plaatsnemen”.

Zijn vingers die over mijn rug gingen brachten me in een staat die me gek maakten, mijn kutje was vochtiger dan ooit te voren en ik wist zeker dat ik bij de minste geringste aanraking daar klaar zou komen. Gehoorzaam ging ik naakt op het grote kussen liggen, al die tijd zag ik niks maar ik hoorde het ontgrendelen van de sloten van het koffertje en bereidde me in mijn hoofd voor op mijn straf. De inhoud van het koffertje bleek niet gelijk nodig want ik voelde een paar flinke tikken op mijn billen en gilde het uit. Mr. T. hield even in, ik weet zeker dat dat was om mijn reactie te polsen en hij vroeg even “Rouge”? “Nee, Mr. T, ik verzoek U om door te gaan, ik heb het verdiend”. Dat was voor Mr. T het teken om voor een hardere aanpak te kiezen en na een twintigtal petsen voelde ik mijn billen gloeien toen hij heel zachtjes met zijn vingertoppen over mijn kontje wreef. Uit het niets verplaatste hij zijn aandacht naar mijn rug en maakte daarbij gebruik van een zweep. De eerste klappen waren hevig maar lekker, ik had dit nog nooit ervaren maar het voelde hemels! Later voelde ik een wat groter, niet flexibel attribuut op de grens van mijn billen en bovenbenen, ik kon het niet helemaal thuisbrengen maar het was naar later bleek een verstevigde latex handschoen. De intensiteit van zijn slag wisselde en het was ook juist dat onbekende dat me compleet gek maakte.
“Hou je van kersen, Coquine?” vroeg hij uit het niets. Ik antwoordde van wel maar dat ik hem niet helemaal begreep. “Sukuranbo is je huiswerk, ik ga het niet herhalen dus sla het goed in je op, ik kom er op terug”.

Ik voelde een vochtige, warme handdoek over mijn rug glijden, gevolgd door een koude handdoek, de sensatie hiervan op de sporen van mijn straf leek enerzijds rustgevend maar het verschil tussen gloeien en de koelte gaf anderzijds een totaal andere vorm van genot. In mijn hoofd speelde zich een achtbaan van nieuwe ervaringen af en ik was waanzinnig opgewonden.  Alsof Mr. T. mijn gedachten leek te kunnen lezen verplaatste hij me richting bed waar ik met handen op het voeteneinden tegenaan gezet werd. De eerste aanraking van zijn vingers langs mijn erogene zone leverde een schok van genot op, heel langzaam voelde ik zijn vingers langs mijn klitje glijden en wat later naar binnen gaan. Het vocht moet zo’n beetje op het tapijt gedruppeld hebben. Ook dit leek Mr. T. aan te voelen, hij leidde heel even mijn vingers langs mijn klitje en stak ze in mijn mond waardoor ik mezelf proefde. “Coquine, vind je dat je genoeg spijt betuigd hebt?” vroeg hij. Ik wist even niet wat het juiste antwoord hierop was en zei dat ik dacht van wel maar dat ik de gevolgen onder ogen zou zien als hij vond dat het niet zo was. Ik hoorde wat geritsel achter me en hij antwoordde “Voor vandaag ben je overtuigend genoeg geweest” en drong in één keer diep bij me binnen. Wat een lekker gevoel om een stevige lul in me te voelen die me rustig met diepe halen penetreerde. Mr. T. versnelde het tempo en fluisterde zachtjes, bijna liefkozend, dat ik mocht klaarkomen. Een intens orgasme volgde enkele tellen later en ik lag te schokken tegen de bedrand, mezelf afvragend wat me overkomen was. Op de achtergrond hoorde ik dat Mr. T. zichzelf opfriste en vervolgens aankleedde. Hij was in mijn beleving niet eens tot een hoogtepunt gekomen.  Voor hij de kamer verliet zei hij dat er een glas jus d’orange klaarstond voor me en dat ik rustig de tijd moest nemen…hij zou wachten aan tafel 5 van het restaurant. De deur sloeg dicht, ik ontdeed me van de blinddoek en liet mijn ogen wennen aan het licht en genoot liggend op het bede even van de stilte om me heen. Wow, wat een heftige ervaring, dit had ik voor geen goud willen missen. Het idee dat ik hem niet eens gezien had maakte het extra opwindend. In de badkamer nam ik een douche en sloeg de gevolgen van deze uitspatting gade, wist op dat moment al dat ik die nog wel een tijdje zou voelen, kleedde me aan en opende de deur. De deur waarachter Mr. T. weer Tom werd en Coquine weer Jess.

In het restaurant zat Tom aan tafel, rustig en zelfverzekerd maar nam me ook even in zich op om te checken of ik ok was. De mensen om ons heen hadden geen idee wat er zich zojuist een paar verdiepingen hoger afgespeeld had en dat maakte het extra spannend. We spraken even over gewone dingen die we anders misschien bij een normale kennismaking besproken hadden en dat voelde fijn. Tom vroeg me op net iets te luide toon dat het nu toch wel tijd werd dat ik mijn échte ultieme seksuele fantasie met hem zou delen met grote vragende ogen om ons heen als gevolg.
Enigszins gegeneerd vertelde ik hem daar meer in detail over, hij gaf aan dat hij zich dat wel kon voorstellen en daar ook wel wat mee kon. Het leek hem herkenbaar in de oren te klinken op een bepaalde manier en ik vroeg me af hoe het toch mogelijk was dat hij dit aan leek te voelen of te weten.

Na de lunch namen we op de trappen van de entree afscheid, Tom drukte me een kleine enveloppe in de hand en zei mysterieus maar doeltreffend: “Zie je volgende week voor je ultieme fantasie, zelfde tijd, zelfde plaats. Trust me”. Ik zag hem de trap aflopen richting zijn auto en opende de enveloppe. In de enveloppe zat het treinkaartje van maanden geleden en pas toen vielen sommige puzzelstukjes op hun plaats….

Wordt vervolgd