Het is altijd gezellig bij Evelien. Ze knipt mijn haren al zeker vijf jaar en door het kleurritueel zit ik vaak een hele middag bij haar in de zaak. We zijn vriendinnen geworden. Evelien is erg pakkerig, daar moest ik in het begin wel aan wennen. Ze rolt haar krukje helemaal tegen je aan en bij iedere schaterlach slaat ze een arm om je schouder of tikt met haar handen tegen je bovenbeen..

Het is rustig vandaag.
“Komt dat de feestdagen zijn afgelopen”, zegt ze. “Maar ik vind het wel best. Hebben we gezellig de tijd voor elkaar”.
“Koffie, thee, water of champagne?, vraagt ze.
Champagne?
“Ja heb ik nog over van de kerstborrel”.
“Ja lekker, doe maar. Ik heb toch nog vakantie en sporten doe ik volgende week wel”.
“Maar jij nog niet he?”, druk ik haar op haar hart. Het is wel de bedoeling dat ik gefatsoeneerd wordt.

“Nou proost lief”. Het glas champagne en de thee klinken tegen elkaar.
Ik neem een slokje en met het glas schuif ik de Beau Monde op het plankje voor me wat opzij. Evelien rolt naar voren en drukt haar borsten tegen mijn bovenarmen. Nu vind ik het lekker en vertrouwt. Bij iedere knipactie voel ik ze zachtjes op en neer bewegen.

“Hoe is het met de liefde?”, vraagt ze. “Moaw”, antwoord ik. “Geen beweging in te krijgen”, zeg ik.
De eerste schaterlach en een omarming is binnen. “Geen beweging in te krijgen, hoe kom je erop”, herhaalt ze. Nu hoor ik pas hoe ik het zei en ben aangestoken door haar lach.
“Weet je, iets heel stoms. Ik heb twee kaarten voor een feest. Ga je mee?”, vraagt Eef.
“Wat is daar stom aan?”.
“Het feest”, zegt ze. “Het is een pikant feest”.
“Het kan mij op dit moment niet pikant genoeg. Ik ben er wel aan toe”, roep ik stoer.
“Echt waar? Dat had ik niet achter jou gezocht”.

Evelien rolt naar achteren en staat op. In de spiegel volg ik haar pad en zie dat ze het bordje aan de deur omdraait. Ze sluit de luxaflex en dimt de lampen van de grote kroonluchters.
Ze neemt weer plaats op het krukje en vraagt waar we gebleven waren.
“Bij dat pikante feestje van je”, zeg ik. “Maar zo te zien was je dat niet vergeten?”
“Heb je vaker dit soort feestjes?”, vraag ik enigszins in opgewonden verwondering. “Hoe gaat het er aan toe?”
“Nou ik ben er vorig jaar geweest. Mooie mensen, weinig kleding, dansen, drinken en op het einde van de avond, euhh nacht, je iets wat laten gaan”.
“Heb jij vorig jaar met vreemde mannen lopen seksen?”, vraag ik terwijl ik zenuwachtig een slokje neem.
“Nou in dit geval was het geen man”, antwoord ze met zachte stem.
“Wat?!”, roep ik met een luid lachend geluid.

“Vertrouw jij mij?”, vraagt Evelien.
“Euhh ja”, zeg ik.
Haar krukje rolt weer naar achteren en loopt naar achteren. Uit het keukentje heeft ze een theedoek meegenomen en slaat deze zachtjes om mijn ogen en legt er een knoop in.
“Je mag niets zeggen, alleen maar luisteren”.
“Ik ga je nu vertellen wat ik heb meegemaakt”.

Evelien zit dicht tegen me aan. Doordat het theedoek mijn haren omsluit kan ze niet verder gaan met knippen. Omdat ze toch altijd iets met haar handen moet doen, begint ze mijn schouders te masseren.
Ieder detail dat ze van het feest beschrijft vind ik spannend. Ik wil meer horen …….
Na een kwartier in het verhaal laat ze me los en loopt weer weg.
Bij terugkomst pakt ze mijn armen en laat de stoel naar achteren kantelen. Ze pakt mijn handen en ik voel dat ze met een tweede theedoek mijn polsen aan elkaar bindt.
Ze vervolgt haar verhaal en masseert me. Dit keer gaat ze verder dan alleen mijn nek.
Ik vertrouw haar, ik geniet en ben nieuwsgierig.
Haar verhaal vertelt hoe zij die avond in dezelfde positie zat en dat een dominant maar mooi meisje haar toen aan het bespelen was. Ze droeg een latex korset waar haar borsten net te overdreven uit puilde.
Ik zie het voor me en voel op hetzelfde moment dat Evelien mijn blouse aan het openknopen is en mijn borsten vastpakt. Ik voel haar gezicht dichtbij me. De warmte van haar gezicht van haar mond moet op enkele centimeters afstand zijn. Het is een geweldig gevoel. Ze speelt met me. Ik wil meer, ik wil een tongzoen.

De stoel krijgt een swing van 180 graden. Ik probeer me te oriënteren. Volgens mij zitten we nu tegenover elkaar.
De knoop van mijn spijkerbroek wordt losgemaakt en Evelien vraagt op een lieve toon of ik mijn kont iets omhoog wil doen. Ze trekt aan de rand van mijn strakke broek en blaast zachtjes in mijn oor en bijt er zachtjes in.
“Zo meteen knippen, maar nu eerst scheren …….”

Opeens wordt ik besprongen en schiet overeind. Ik schrik me rot. Het is Jacky.
“He niet nu Jacky”, zeg ik. “Ik lag nog te slapen. Wegwezen klote poes, zo meteen krijg je eten, ik moet eerst iets voor mezelf doen …”