We zijn opgetogen en begroeten vrolijk de mensen die aan de tafeltjes in het café zitten. Achter de bar staat een knappe dertiger met een mooie bos krullen. Jasper gaat even terug naar de auto om zijn sigaretten te pakken. Ik aanschouw het oude interieur en probeer me voor te stellen of ik me hier als vaste gast thuis zou kunnen voelen.

“Goedemorgen …..”, hoor ik iemand zeggen, maar pas twee seconden later realiseer ik me dat de begroeting voor mij bedoelt is. “O sorry”, stamel ik, ik was even aan het wegdromen. Wat een stuk, denk ik bij mezelf en bestel een cappuccino en een gewone koffie.
Jasper steekt een sigaret op, kijkt op zijn horloge, kijkt om zich heen en neemt een slok van zijn koffie. “Leuk he”, roep ik enthousiast. “Ja HIJ is heel leuk”, zegt hij plagerig terwijl hij naar de jongen achter de bar kijkt. “Neehee, dat bedoel ik niet. Het is hier leuk he”. “Ja dat is het zeker”, antwoord hij lacherig.
Hopelijk is het huisje zo meteen ook helemaal goed. Op Funda zag het er erg leuk uit. Een soort miniboerderijtje met een oude schuur erbij. Geen hele grote tuin, maar wel weer aan het water.

We moeten weer gaan want we willen ook nog even de straten er omheen bekijken voordat de makelaar zich meldt.
Jap loopt naar de bar om te betalen. Ik staar door de ramen naar buiten en kijk hoe de eigenaar van het restaurant aan de overkant het terras naar buiten aan het sjouwen is.
Ik doe m’n jas aan en zoek naar m’n tas. Jasper staat aan de bar een praatje te maken. Ik loop zijn richting op en we zeggen gedag.
De routeplanner zegt welke kant we op moeten. We rijden door mooie sfeervolle straten. Een groot bord in een weiland kondigt aan dat er op die plek een beautycenter gebouwd gaat worden. “O lekker”, roep ik. “Dit moet het haast wel zijn.”
Jasper waarschuwt me om niet te enthousiast te worden, want het huis kan tegenvallen.
Als we de straat in rijden houd ik het niet meer. “Nog twintig nummers verwijdert van ‘ons’ huis.”
“Nog tien huizen”, antwoordt Jasper gespannen.

We parkeren de auto in de berm van de buren zodat we beter zicht houden op het huis. Het huis lijkt onbewoond en dat geeft ons de kans om wat brutaler rond te kijken. “Moeten we niet wachten op de makelaar?” Ach wat kan ons het schelen. Het huis is qua type en sfeer helemaal wat we zoeken. We lopen door de tuin naar het water en zien ons al helemaal in de zomer op het terrasje zitten. We kijken door de ramen aan de achterkant van het huis naar binnen. Binnen moet er wel het een en ander gebeuren om het weer in originele staat te brengen, maar het kan ons enthousiasme niet onderdrukken. Ik omhels Jasper en geef hem spontaan een lekkere kus.

“Kom we gaan kijken of we door het raam van de schuur kunnen kijken.”
Het is een prachtig schuurtje. Het ziet er uit als een schuurtje maar het heeft ook iets van een tuinhuisje of een kappelletje. De deur kan open maar we twijfelen want wat als de makelaar ook te vroeg is? We gaan toch naar binnen. Tegen een oude inbouwkast staat wat rommel. Jasper zet het aan de kant en opent de deurtjes. Het is geen kast maar een soort bedstee. Wat is dit mooi. We kijken met ogen alsof het een paleis is.
“Zullen we hier een relaxtuinhuisje van maken. Een jacuzzi, een schuifpui zodat we uit kunnen kijken over de weilanden achter het slootje, de bedstee restaureren, een haard plaatsen en genieten maar.” Terwijl Jasper dit allemaal zegt pakt hij me van achter vast en kust me in m’n nek en speelt zachtjes met m’n borsten.
Zijn idee heeft me opgewonden. In eerste instantie probeer ik zijn handen nog weg te halen omdat ik bang ben dat er iemand iets kan zien. “Als dit van ons is ziet toch ook niemand ons”, is zijn reactie op het vastpakken van zijn handen. Door de situatie ben ik wel in de mood en laat hem dan ook even zijn gang gaan. Via mijn borsten gaan zijn handen naar mijn zij en langzaam masserend eindigt hij bij mijn billen. Ik kijk door een klein raampje waar het glas van gebroken is naar buiten en ik voel hoe hij zijn kruis tegen m’n billen drukt. Zachtjes beweegt hij op en neer en ik voel dat hij een stijve krijgt. Zijn handen pakken me dijbenen vast en langzaam schuift hij m’n rokje omhoog. De stof is zacht en dun en zijn massagebewegingen laten me wegzinken in een roes. Zijn vingers duwen mijn string opzij. Ik wacht op zijn eerste kreun. M’n string gaat nog verder opzij en ik voel zijn vinger tussen m’n benen. Daar komt zijn liefkozende kreun. Ik vind het heerlijk dat hij opgewonden raakt op het moment dat hij voelt dat ik nat ben. Met een hand kneedt hij een borst, zijn stijve voel ik tegen m’n billen en ik spreid m’n benen iets zodat hij er nog beter bij kan. Ik kan m’n orgasme uitstellen, maar wil nu dat hij doorgaat. Op een zalige manier laat ik me in een vreemde schuur klaarvingeren en het ergste is nog dat ik er van kan genieten ook.

Het grind op de oprit verraadt dat er een auto aankomt. Dat moet de makelaar zijn. Ik fatsoeneer mezelf en lopen snel weer de tuin in.
Uit de auto stapt een knappe vrouw van half veertig. Vriendelijk komt ze op ons afgelopen en ik geef haar een hand. Ik zie hoe Jasper zijn hand uitsteekt en hoe hun de vingers elkaar even omvouwen.
We gaan het huis in en krijgen daar een rondleiding. We proberen niet al te enthousiast over te komen en luisteren vooral naar wat de makelaar te zeggen heeft. “De tuin hebben jullie al gezien”, zegt ze. “Zullen we daarom dan maar meteen de schuur bekijken?

Als ik de schuur inloop zie ik mezelf weer even voor het raampje staan. “O dat raampje is stuk”, is het enige dat ik kan uitspreken.
Jasper redt me uit de situatie en zegt dat er wel iets moois van te maken is. “Een relaxruimte met jacuzzi bijvoorbeeld.” De makelaar draait zich glimlachend om en zegt dat dat zeker geen slecht idee is. “Ik kom graag eens kijken als het zover is”, antwoordt ze.
Aan Jasper te zien is dat zeker een welkome optie. We vragen haar even om overlegtijd en spreken af dat we over een uurtje naar haar kantoor komen.
“Kom we gaan een kop koffie drinken in het café”, zeg ik tevreden.